Zondagsrust

,,Nee, ik zit bijna nooit meer in de tuin, het is toch nooit meer zondag”, vertrouwde de oude dame mij toe. Ik dacht na over haar woorden. Wat bedoelde ze te zeggen? ‘Het is toch nooit meer zondag?’. De afschaffing daarvan had ik gemist en ik vroeg haar om uitleg. Weldra werd me duidelijk dat het haar ging om het zondagsgevoel van vroeger: op zondag heerste er rust en kon je in stilte van je tuin genieten.

Ze vervolgde haar betoog: ,,Tegenwoordig slapen ‘ze’ (haar jeugdige buren) op zaterdag uit, gaan ze op die dag sporten en boodschappen doen. Op zondag is het dan tijd om te gaan klussen. Dan wordt je de hele dag geplaagd door slijpschijven, kettingzagen en grasmaaiers. Hoef je voor je plezier niet meer buiten te gaan zitten.’’

Deze zondagse ‘apparatenterreur’ heerst tegenwoordig overal. Zit je net lekker met je familie in de tuin op die eindelijk-eens-een-keer droge zondagmiddag, is er altijd wel weer een grapjas in de buurt die met z’n grasmaaier de rust gaat verstoren. Blijkt het ook nog een ‘pensionado’ te zijn. De hele week te druk gehad met puzzelen…

Is er iets aan te doen? Jazeker! In Sterksel hebben ze daar in het verleden op de Kennedylaan onderling afspraken over gemaakt: vermijdt op zondag de inzet van apparaten en tuinmachines. Is het meestal heerlijk rustig. Op wat uitzonderingen na…

Jack van Haperen